Twee geboeders Schrier hebben nr 120 en nr 122 in 1912 tegelijk laten bouwen. Ik heb een kopie van de originele rekening. De twee huizen kostten samen 6.610 Gulden. Hierbij valt op dat de grootste kostenpost het aansluiten op de nutsvoorzieningen is. Het is in juli 1912 opgeleverd door de Gebr A&J Groenenberg op 't Zand bij Middelburg.
Mijn moeder werkte begin jaren '60 in de wijkverpleging. De familie Schrier woonde op de Koudekerkseweg 120. Ze heeft de familie jarenlang verpleegd. De Schriers waren van goede komaf en hadden familie in de buurt van Rotterdam. Toen de heer Schrier overleed stond mijn moeder in zijn testament. De familie van hem kon mijn ouders een persoonlijke lening verstrekken tegen gunstige voorwaarden. Mijn vader vond die veranderingen eerst niets, maar was later net zo enthousiast als mijn moeder. In 1961 trokken ze in de woning, dit terwijl mevrouw Schrier nog in de voorkamer lag. Het huis was inmmers groot genoeg.


De Ford Cortina 1300 was van mij en achter het hek staat de ouderlijke gele kever 1600 LS.
Het huis heette 't Zonnehuis.

In de lening was ook een bedrag opgenomen om het huis goed te (laten) verbouwen. Mijn vader ging gelijk aan de slag en de oude mevrouw Schrier vond alles goed. De aannemer was G.P. Jobse, gevestigd in de molen aan de Oude Koudekerkseweg. De gescheurde gresbuizen van de riolering werden totaan de weg volledig vervangen. De oude katoenen bedrading voor de electriciteit maakte plaats voor de nieuwe vinylkabel met de bekende kleuren rood, groen, zwart en grijs. Een huisvriend van mijn ouders Broeksema had een installatiebedrijf en zijn zonen hebben de installatie verzorgd. Jaren later toen ik zelf het onderhoud had overgenomen bleek dat de zonen nog in opleiding waren. Ze hadden in de meterkast de rode bekabeling op de fase aangesloten, terwijl het toen toch echt de bedoeling was dat groen de spanningvoerende draad was. Ach, het was snel verholpen.
De stoffering en het behangen werd gedaan door ene Stoppels. Hij zong prachtig in het kerkkoor, maar hij stotterde vreselijk. We noemden hem "bebobbeld".


Tussen de verbouwingen door bouwde mijn vader een grote volière. Op deze foto sta ik in de besneeuwde tuin.