Lada 1500 station.
Mijn patient had een kanarie gele kleur.
Het operatiegebied was de versnellingsbak. Deze vierwielversie
zit in de razend populaire kleine Lada Niva terreinwagen.
Bouwjaar |
Kenteken |
In dienst |
Cyl inh |
Pk |
Bekleding |
Bijzonderheden |
1979 |
onbekend |
1979-1984 |
1452 cc |
76 |
stof, zwart? |
vijfdeurs |
Het verhaal.
De Lada 1500 zou gebaseerd zijn op de Fiat 124. Ik vrees dat ze bij de fabriek in Rusland op
de bouwtekeningen alle materiaaldiktes hebben verdubbeld. Dit was geen auto, maar een T-34 tank.
Een beste collega wilde de Lada inruilen voor een VW Jetta. Een slippende koppeling zorgde ervoor
dat er geen deal werd gesloten. In 1984 had ik onder het huis een brede garage. Tussen Kerst en Oud en Nieuw
ging ik aan de slag. Eerst van boven alles los, dan de auto op stevige bokken zetten en eronder kruipen.
De cardanas verwijderen en de bak naar achter trekken. Hij valt dan vanzelf op de buik. Ik had al wat
bakken op mijn forse buik gehad, maar niet zo'n gewichtige, oeps ...
De drukgroep werd verwijderd en alles daarachter was droog. De oliekering aan het eind van de krukas was dus
prima. De koppelingsplaat was wel versleten. Een nieuwe was snel gehaald met daarbij een plastic
centeringsas. "Die hebben we niet voor de Lada 1500", ok geef me die voor de Fiat 124. De drukgroep werd met
de nieuwe plaat ruw op zijn plaats gebracht, maar nog niet vastgezet. Met de centreringsas, die natuurlijk paste,
werd de plaat precies uitgelijnd. Zo niet, dan krijg je de as van de versnellingsbak moeilijk in de drukgroep en
wat verder in het lager op de krukas.
Nog een kleine beurt en de Lada was gereed voor inruil.