In de voortuin van de woning in Noordwijk kwam een vijver. Ik kreeg een partij parkeertegels en daarvan heb ik een betonnen bak van 4 x 4 meter gemetseld.



Hij was 1,20 m diep met aan twee zijden ondiepe plantenbakken. De wijk was nog in aanbouw en vele kleine slootjes werden gedempt, maar niet voordat ik een aantal waterplanten had gered. In het midden kwamen drie kleine bakken voor de wortelstokken van de waterlelies, wintervast dat betekent een waterdiepte van 80 cm.


In het najaar geplant, in het voorjaar hadden we al de eerste bloemen.


De libellen kwamen vaak op bezoek.

Een van de zwagers had een volkstuin en dus een motorpomp. Daarmee hebben we water uit de watergang die voor de deur ligt, in de vijver gepompt. Dan neem je gelijk allerlei micro-organismes mee.
De fauna werd aangevuld met watervlooien en slakjes uit de buurt. De goudvissen kwamen uit het tuincentrum. Er bleef na een snoekentocht een voorntje over, dat ging ook in de vijver.

Standaard, in andere kleuren of met een sluier, er was variatie.

Ik had hem al in de watergang zien staan en de remedie tegen de blauwe reiger is het planten van een boom naast de vijver.
De rode kers stond er wel, maar die moest nog groeien.


Onze zwarte labrador lag naast de vijver lekker in het zonnetje te pitten.
De ongenode gast vrat desondanks in een paar minuten de vijver leeg.

Een paar jaar later bij het onderhoud kwamen we de voorn nog tegen, hij was aardig gegroeid. Als dank voor zijn diensten kreeg hij de vrijheid.