We gebruikten geen dreggen, maar een enkele haak. Die ging door de bovenlip van het visje. De eerste 20 cm vanaf de haak was een staaldraadje. Nylon hier had de scherpe tanden van de snoek niet doorstaan. De lijn op de molen was 20 honderste.


Hier een dubbele dreg op een dood aasvisje. Niet bij ons dus.

Bij een lange soepele werphengel met een goed afgestelde slip krijg je dan een mooie dril. Zo wordt het geen dom takelwerk.
Je ziet de regelmatige bewegingen van het aasvisje terug in de dobber. Komt hierin verandering, wees dan bedacht op een aanbeet. De dobber gaat onder, dat kan heel langzaam zijn, maar ook fel.
Dan komt het mooie van deze manier van vissen. De roofvis pakt het visje in de flank, daar zit geen haak. De rover gaat naar zijn favoriete plek. Afhankelijk van de soort roofvis en de grootte van het water is dit veraf of dichtbij. Hier stopt de vis en hij keert het visje. Het gaat meestal met de kop eerst naar binnen. Al die tijd is er geen beweging van de dobber en je probeert in deze fase de lijn zo strak mogelijk te krijgen. Niet te snel en niet te strak, anders wordt het visje uitgespuugd. De kunst, gebaseerd op ervaring, is om op het juiste moment aan te slaan zodat de haak zich voorin de bek vastzet. Dan gaat de roofvis aan de haal. Dwars door de slip van de molen, daar is tie tenslotte voor. Bij de monsters die we bv op onze eerder genoemde startlocatie vingen, was een dril van een kwartier niet ongebuikelijk. Met de in Neede geleerde greep werd de snoek uit het water gehaald, onthaakt, even gekoesterd en via de bovengreep weer teruggezet. Geef hem daarbij onder water even de tijd om zijn "ademhaling" op orde te krijgen.
Bart en ik deden dit proces alleen, we hadden elkaars hulp niet nodig. We namen tussendoor even pauze om samen een boterhammetje en een "bakkie" te nemen.


A true predator.

We gingen altijd 's morgens vroeg op stap, nog voor het licht werd. In het najaar was het best, bewolking en met een miezerig regentje. Een beetje wind verhoogde de vangkansen. Als we net na de middag weer thuis kwamen was een warme hap en een fikse neut zeer welkom.

Dit was voor mij de beste beleving binnen het vissen.

terug