We hadden vanaf de periode in Neede een aquarium in huis. Een volglas bak heeft geen frame, maar de glasplaten zijn met siliconenlijm gemonteerd. Onze bak had de afmetingen van 140 l x 60 h x 60 b centimeter, goed voor 500 liter water. Om ervaring op te doen gingen er eerst de gebruikelijke soorten zoals zwaardragers en neontetra's in.


De Hemichromis bimaculatus of rode acara. Hij behoort tot de familie van cichliden.

Maar al snel werd de lat hoger gelegd. De rode acara stelt wat hogere eisen aan het water. Het moet lichtzurig zijn. Dat werd bereikt door turf in het waterfilter te doen. Niet teveel licht en voldoende schuilplaatsen in de bak wordt door de vis op prijs gesteld. Het mannetje heeft meer kleur, dus in de winkel kan je een paartje uitzoeken. Het zijn agressieve rovers en andere vis wordt niet geduld.
We kwamen terug van een weekendje familiebezoek en de hele bak was troebel. De waterplanten waren beschadigd, het paartje had een feestje gebouwd.
Ok, alles weer in orde gebracht en toen het water weer helder was, jawel, honderden speldeknopjes die door de ouders bij elkaar gehouden werden en goed werden bewaakt tegen andere vissen. Maar het aantal werd al snel kleiner, mede doordat de ouders wel hun eigen jong opaten. Toen de rest zo'n centimeter groot was hebben we een poging gedaan om ze te tellen. 120 stuks. Uiteindelijk hield ik drie volwassen nakomelingen over.


Symphysodon discus of discusvis. De blauwe variant had mijn voorkeur.

Het houden en het kweken van discusvissen is altijd een wens geweest. De eisen aan het water en de omgeving waren voor deze soort cichlide nog hoger dan voor de acara.
In Noordwijk stond de bak op een rustige en donkere plaats. Het is me nooit gelukt om de kwaliteiseisen van het water te halen. Beide geslachten zijn niet uit elkaar te houden, dus om trefkans voor een paartje te hebben moest je er minstens drie kopen, destijds 100 gulden per stuk. De discusvis bleef een wens.


In de eerste tijd worden de jongen gevoed door een afscheiding van de huid van de ouders.

Toen het aquarium verkocht werd zat er een paar grote zoenvissen in. Vele tandkarpertjes zorgden voor mooie kleuren.

Twee ondersoorten van de familie Cyprinodontiformes, tandkarpers.		Duidelijk waarom ze dit zoenvissen noemen.

Door betere kweekmethodes zijn de kwaliteitseisen aan het water nu minder hoog. In Nederland zijn goede kwekerijen gekomen, het aanbod is dus groter.